Korona Günlerinde Hatay Mutfağından Bir Assolist; Sinide Et


Yine günlerden bir gün korona nedeniyle evde oturmuşum, derinlerden genlerden bir ses duyulur ve haydi Necla'cım aile yemeklerinden birini güzelce yap da show olsun...:)

En havalısı, en sevdiğim, en lezzetli ana yemeklerden bir tanesi de Sinide Et.. Babam çok efsane yapar, Hatay'da yediklerimden kat be kat güzel olur, e ben de ondan öğrendim. Hatay'da Antakya'ya Uzun Çarşı'ya gittiğimde bakır sini almak da bu yüzden benim için bir alışkanlık.. Hatta hatta belki de hastalık:) Her boy sini sanki olması lazım. Şu kadar misafir gelirse ona uygun bir tepsi olsun diye bütün bunlar..
E-postayla Gönderme
Herkes gibiyim, tüm benzerliklerimle ve sıra dışılıklarımla... 17/10/1979 Teşvikiye doğumluyum... 40'a yaklaştıkça 20'lik haller dolu dizgin. Şişli Terakki Lisesi '97 mezunuyum. Üniversitem Anadoluhisarı'ndaydı, Güzelcehisar'dan arta kalan vakitlerde Marmara Üniversitesi ÇEKO'yu bitirdim... İşim tam da insan!İnsan Kaynakları profesyoneliyim, severim insanı o yüzden de insan acemisiyim. Kocaman ve şeffaf bir kalbim var, durmadan konuşan bir zihnim, merakım, açlığım, korkularım, endişelerim, olur olmaz cesaretim var. Tekim ama kardeşim yok diyemem; kardeşten öte kuzenlerim var; Ahu'm ve Merve'm, Aysecik'im var ve bir sürü canımın içi kız arkadaşım; sırdaşlarım, ortaklarım, canlarım var; hangi birini saysam ki! Hepsi vazgeçilmezlerim; şu hayatta hepsi pudra kokulu ton ton renklerim! Dost, arkadaş ve anı biriktirdiğim yaşanmışlıklarım var. Yıllar geçti hala bizim kızlarla saatlerce yine bizlerden konuşmayı bırakamıyoruz... Hayatımızı yola koysak farketmez, yolunda giden tren raydan çıksa, tepe taklak dönse dünya ya da herşey bayık ve tek düze olsa farketmez; içinde var olan her duygu ve yaşanmışlık, içte kalmışlık ya da yaşanmamışlık konuşturur bizi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar